Του Δημήτρη Βλάχου *
Ξεκινώντας για την Ουγκάντα .14 άτομα διαφορετικοί χαρακτήρες , άγνωστοι μεταξύ μας! 2 υποομάδες !
1η να χειρουργήσει περισσότερο κόσμο μπορεί και η 2η να κάνει τοπικά ιατρεία στα χωριά! Οι συνθήκες αντίξοες αλλά πρέπει να συνεργαστείς ! Να ξεπεράσεις τα θέλω σου , να προσαρμοστείς ώστε να κυλήσει η ομάδα! Να βάζεις πίσω τα εγώ σου και να έχεις σκοπό να βοηθήσεις ουσιαστικά! Τα μάτια σου να γεμίζουν εμπειρίες! Να ξεπερνάς τον εαυτό σου! Ο κόσμος απ’ έξω να περιμένει υπομονετικά!
Τα παιδιά να τρέχουν ξυπόλυτα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Μέσα από την Ουγκάντα έμαθα ότι δεν πήγα για να βοηθήσω αλλά να γίνω ένας καλύτερος άνθρωπος! Όσα και να σας πω όσα και να γράψω ,δεν μπορώ να σας μεταφέρω τα συναισθήματα που έζησα εκεί !
Έμαθα τι θα πει να είσαι χριστιανός Ορθόδοξος , τι θα πει να έχεις λίγα και να είσαι ευτυχισμένος , να τρως μια φορά την ημέρα και το βασικό να μην γκρινιάζεις που ο άλλος έχει 100 και εσύ μόνο 10 αλλά με αυτά τα 10 είσαι ευτυχισμένος ! Αναρωτιόμουν καθημερινά πως ζούνε ξυπόλητοι, πεινασμένοι αλλά ήταν χαρούμενοι και αυτό με έκανε να αναρωτιέμαι πως εγώ που έχω τα πάντα γκρινιάζω με το παραμικρό!
Κάθε μέρα έρχεσαι αντιμέτωπος με κομμάτια του εαυτού σου! Και φτάνεις στο αποτέλεσμα εγώ τους λυπάμαι που είναι ξυπόλητοι?? Εκείνοι πρέπει να με λυπούνται που είμαι τόσο ματαιόδοξος!!
- Ο Δημήτρης Βλάχος είναι νοσηλευτής και βοήθησε εθελοντικά στην 8η αποστολή μας στην Ουγκάντα. Τον ευχαριστούμε πολύ.Ο Θεός να τον ευλογεί.