Πώς, πότε και για ποιο λόγο ξεκίνησε η ομάδα «από Καρδιάς»;
Η ομάδα από καρδιάς ξεκίνησε το 2012 και γεννήθηκε απλά όπως λέει κι ο τίτλος της “Από καρδιάς Σκοπός μας ήταν να δώσουμε σε μας και τους άλλους να καταλάβουν πως τα χρόνια της κρίσης που ήρθαν στην Ελλάδα, πρέπει να μας κάνουν να μην κλειστούμε κι άλλο στον εαυτό μας, αλλά να ενεργοποιηθούμε  περισσότερο δίνοντας αγάπη και προσφορά όπου και όπως μπορούμε. Σκοπός μας ήταν να ζήσουμε πιο έντονα την αγάπη στην καθημερινότητά μας και να ξεφύγουμε από τη συμπόνια του καναπέ από μακριά.

Ποιοι στελεχώνουν την ομάδα, ποιος είναι υπεύθυνος;
Η προσπάθεια ξεκίνησε από το μοναστήρι της Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής με την ευλογία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη πρώην Πειραιώς κ. Καλλίνικου και τη βοήθεια και τη συνδρομή των πατέρων  της Μονής. Την προσπάθεια τη στελεχώνουν άνθρωποι με ψυχή διαφόρων ηλικιών που ενεργοποιούνται στην προσφορά και τη θυσιαστική αγάπη.

Πώς και με ποιους τρόπους θα μπορούσε κάποιος να συνδράμει στο έργο της;
Η παράκληση για τη συλλογή κάποιων ειδών πρώτης ανάγκης που κατά καιρούς ανακοινώνουμε , κάνει πολλούς ανθρώπους να ανταποκρίνονται πρόθυμα στο κάλεσμά μας. π.χ. Τον τελευταίο καιρό δραστηριοποιηθήκαμε στη Μάντρα Αττικής παρακολουθώντας από κοντά την επόμενη μέρα τραγωδίας. Εκεί παραδώσαμε είδη για το σπίτι, κουβέρτες, κούνιες και άλλα είδη μια και 1200 σπίτια έχουν χάσει όλα τις οικοσκευές  τους και έχει αλλάξει δραματικά  η καθημερινότητά τους. Τη μεγαλύτερη ωστόσο βοήθεια προσφέρει η φυσική παρουσία των ανθρώπων στις δράσεις που ετοιμάζουμε για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Ποιες οι δράσεις της ομάδας; 
Οι δράσεις της ομάδας είναι αρκετές αλλά πάντοτε διακρίνουμε ότι είναι πάντα λίγες.

Για το σκοπό αυτό δραστηριοποιείται  η ομάδα αρχικά στη συλλογή τροφίμων, φαρμάκων και  αναγκαίων ειδών, που μοιράζονται σε χώρους και δραστηριότητες συλλογικές, όπως σε ενδεείς και απόρους, φάρμακα στο φαρμακείο των φυλακών Ελαιώνα Θηβών, παιδικά είδη, γάλα, τρόφιμα, στα μωρά που κρατούνται με τις μητέρες τους στην ίδια φυλακή. Αποστολή ρούχων στην Ιεραποστολή της Μαδαγασκάρης, σε χωριά  της Ιεράς Μητροπόλεως Κοριτσάς, συνδρομή σε συλλόγους που βοηθούν την Ελληνική οικογένεια. Βοήθεια σε ατομικές περιπτώσεις που χρήζουν άμεση ανάγκη.

Παράλληλα λειτουργεί ομάδα κουκλοθέατρου για παιδιά που σκοπό έχει να ψυχαγωγήσει και να δώσει και μηνύματα αγάπης και προσφοράς σε μικρά παιδιά π.χ. στο σύλλογο παιδιών με καρκίνο Ελπίδα και αλλού.
Η θεατρική ομάδα « από καρδιάς» με φοιτητές και νέους κυρίως ανθρώπους ανεβάζει έργα εθνικού περιεχομένου με σκοπό να κρατήσει την ιστορική μνήμη και την εθνική συνείδηση  ενισχύοντας και την εξωτερική ιεραποστολή και φιλανθρωπία. Με ιδιαίτερη επιτυχία ανέβηκε από την ομάδα μας ένα έργο για τον ήρωα της ΕΟΚΑ Ευαγόρα Παλληκαρίδη και φέτος για τον ήρωα  Μακεδονομάχο Παύλο Μελά.
Παράλληλα οργανώνονται επισκέψεις στο εθνικό Ίδρυμα αποκαταστάσεως αναπήρων και σε άλλα Ιδρύματα.

Η Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα 
Ξεχωριστό κομμάτι της καρδιάς μας κατέχει η προσπάθειά μας στην Ουγκάντα.

Από το 2012 μία ομάδα ανθρώπων κατεβήκαμε στην Ουγκάντα και ξεκινήσαμε με τη δύναμη του Θεού και τη βοήθεια των φιλότιμων Ελλήνων να βοηθάμε σε δύσκολες και απρόσιτες περιοχές . Από τότε έχει δημιουργηθεί  στο χωριό Λουγκουζί της Ουγκάντας  μία Ορθόδοξη ενορία με Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος συνεργαζόμενοι με τον εφημέριο του Ναού π. Γεώργιο Νυόμπι, Ιατρείο που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όλους τους ιθαγενείς αδιακρίτως θρησκεύματος, μικρή φάρμα και χωράφι η καλλιέργεια του οποίου βοηθά τους πιο φτωχούς στο χωριό. Παράλληλα ολοκληρώθηκε ένα δημοτικό σχολείο και  ετοιμάζεται ένα γυμνάσιο.
Κάθε καλοκαίρι εθελοντές από την Ελλάδα :γιατροί νοσηλευτές και κυρίως φοιτητές  , κατεβαίνουν  στην χώρα αυτή για να προσφέρουν τις γνώσεις και το χαμόγελό τους σε μία κατασκήνωση για όλο το χωριό με μαθήματα υγιεινής και πρώτων βοηθειών, μαθήματα καλλιέργειας  ώστε σταδιακά να βελτιώσουν  αυτοί οι άνθρωποι το τρόπο της ζωής τους.
Παράλληλα έχουν δημιουργηθεί προγράμματα για  τις φυλακές , ταμείο για την κάλυψη φαρμάκων κυρίως για τη ελονοσία για τους πιο φτωχούς των φτωχών .

Δημιουργήσαμε ένα  πρόγραμμα αναδοχής για 200 παιδιά σήμερα ώστε να πάνε στο σχολείο, αλλά και τη δημιουργία  μιας νέας Ιεραποστολής στη Νότια Ουγκάντα  στο χωριό Ρουμπάρρε που δεν υπάρχει καμία Ορθόδοξη εκκλησία συνεργαζόμενοι με τον εφημέριο της ενορίας π. Αριστοτέλη Ασήμουε.

Με την βοήθεια των εθελοντών μας  που βοηθούν  ως ανάδοχοι στο μυστήριο, οργανώνουμε τη βάπτιση  νέων μελών της εκκλησίας και επισκεπτόμαστε αρκετούς σταθμούς ιεραποστολικής δράσης, όπου δίνουμε στους ιερείς ιερατικά είδη που φέρνουμε από την Ελλάδα. Παράλληλα με εκδηλώσεις στην Ελλάδα (ομιλίες, προβολές και Χριστουγεννιάτικα και Πασχαλινά παζάρια)  προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε ακόμη περισσότερους ανθρώπους για την υπόθεση της Ιεραποστολής


Πότε και για ποιο λόγο ξεκίνησε η Διακονία στο ειδικό κέντρο κράτησης Νέων Αυλώνα, αλλά και στο κέντρο κράτησης Τοξικομανών Ελεώνα Θηβών; 
Από το 2016 δραστηριοποιούμαστε στους  δύο αυτούς χώρους δύο σωφρονιστικών χώρων. Σκοπός μας ήταν να βρούμε τις ψυχές αυτών των παιδιών που φανερώνουν στο πρόσωπό τους  ένα μικρό Χριστό που βρίσκεται στη φυλακή.

Κάθε πότε πραγματοποιούνται οι επισκέψεις; Πόσα άτομα της ομάδας συμμετέχουν στις επισκέψεις αυτές, εναλλάσσονται, είναι τα ίδια άτομα κάθε φορά;
Κάθε Δευτέρα επισκεπτόμαστε τα παιδιά του  Αυλώνα και κάθε Σάββατο , τα παιδιά του Αυλώνα. Η ομάδα μας  αποτελείται από 20 άτομα για κάθε κέντρο, τα οποία εναλλάσσονται εκ περιτροπής ( 5 τη φορά) για μπορεί να λειτουργεί ευέλικτα με τα παιδιά.

Τι γίνεται σε αυτές τις επισκέψεις; Υπάρχουν διάφορες κοινές δραστηριότητες; κάποια εκπαιδευτικά προγράμματα;
Ξεκινήσαμε δειλά στην αρχή να φτιάχνουμε μαζί τους κάποιες κατασκευές τις οποίες διέθεταν τα ίδια τα παιδιά σε δικά τους παζάρια ή οργανώναμε παζάρι μαζί με το προσωπικό ( όπως με τα παιδιά του Αυλώνα ) για την αγορά ειδών πρώτης ανάγκης για την κοινότητά τους.
Οι ομάδες αυτές ενεργοποιούνται προσπαθώντας να ξεχαστούν για λίγο εργαζόμενοι με την ευλογία του δικού τους κόπου. Παράλληλα έχουν τη δυνατότητα να μάθουν να εργάζονται πάνω στον πηλό και στη ζωγραφική, Η έκφραση όπως έγραφε ένα παιδί του Ελαιώνα, ο “Θ”, είναι ελευθερία.
Παράλληλα δημιουργούμε εκδηλώσεις με μουσική, εόρτιες ευκαιρίες για να νιώσουν ζέστα και θαλπωρή ενώ πρόσφατα εκδώσαμε ένα ημερολόγιο τοίχου με έργα των παιδιών του Ελεώνα με σκοπό να ενισχυθεί η κοινότητά τους.

Τι συζητούν τα παιδιά των κέντρων με τα στελέχη της ομάδας; Ποιες είναι οι ανησυχίες τους, τα προβλήματά τους; Τι έχουν ανάγκη να μοιράζονται; Πώς γίνεται η προσέγγιση;
Θα σας πω κάτι ενδεικτικό. Τις προάλλες όταν στο περιθώριο του προγράμματος παίζαμε «κρεμάλα»  με τα παιδιά του Αυλώνα, ένα παιδί έβαλε μια λέξη κομβική γι’ αυτά τα παιδιά  και τη ζωή τους. «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» Σε όλα τα παιδιά λείπει η οικογένεια. Στους πιο μικρούς η μαμά τους στους μεγαλύτερους τα παιδιά τους. Πάντα μας ρωτούν για το χρόνο, τις ημερομηνίες, τις γιορτές, που συνδέουν με δικαστήρια και εφετεία και την αποφυλάκιση, Μα ζητούν να πηγαίνουμε να τους καμαρώσουμε στη γιορτή τους στο σχολείο τους. Περιμένουν το μπράβο. Το χειροκρότημα, την επιβεβαίωση. Μιλάνε για τις καθημερινές στιγμές της φυλακής. Προσπαθούμε να τους κάνουμε να χαρούν για λίγο όταν περιμένουν και δεν έρχεται στο χαρτί της αποφυλάκισης. Προσπαθούμε  διακριτικά να τους μιλήσουμε για σωστότερες επιλογές στο υπόλοιπο της ζωής τους, για τίμια εργασία, για το πλησίασμα των «φίλων» όταν βγουν από τη φυλακή. Για την οικογένεια που τους περιμένει. Στην αρχή τα πράγματα είναι δύσκολα μέχρι να σπάσει ο πάγος. Μα πολύ γρήγορα αλλάζουν. Ούτε μια στιγμή δεν αισθανθήκαμε ότι κινδυνεύουμε.

Υπάρχουν νέοι που αρνούνται να σας συναντήσουν; ή αρνήθηκαν στο παρελθόν και κατόπιν άλλαξαν γνώμη;
Στην ομάδα όλα τα παιδιά έρχονται εθελοντικά. Στον Αυλώνα έρχονται αυτή τη στιγμή 10 παιδιά και στον Ελεώνα 25. Όλα αυτά βέβαια γίνονται με τη βοήθεια της διεύθυνσης των φυλακών του Αυλώνα και του Ελεώνα, αλλά και τη βοήθεια των κοινωνικής υπηρεσίας, χωρίς τη βοήθεια των οποίων δεν θα είχαμε καταφέρει τίποτε.

Υπάρχουν εικόνες που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και στην καρδιά σας από τις επισκέψεις αυτές;
Το πρώτο σοκ της φυλακής δεν είναι η πόρτα που ανοίγει μπροστά σου όσο η πόρτα που κλείνει πίσω σου. Ο εγκλεισμός είναι κάτι ιδιαίτερα δυνατό  και σκληρό γι αυτά τα παιδιά της φωτιάς και προσπαθούμε να μπούμε στη ψυχολογία των νέων ανθρώπων που ζούν πίσω από τα κάγκελα δίνοντας με την παρουσία μας την ελπίδα του Θεού και τη δύναμη της αγάπη Του. Δεν πηγαίνουμε εκεί να κρίνουμε κανέναν. Δεν πρόκειται για παιδιά της διπλανής πόρτας αλλά της δικιάς μας. Είναι δικά μας παιδιά.
Δυο  στιγμές ωστόσο μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.
Όταν πέρυσι πήγαμε στο κέντρο απεξάρτησης του Ελεώνα και συστηθήκαμε με τα παιδιά ,ο καθένας έλεγε το όνομά του και στο τέλος έλεγε.. είμαι 300 μέρες καθαρός. Όταν ρώτησα γιατί τόσο εμμονή στο μέτρημα, ο “Σ”, μου απάντησε:
-Για μας μία καθαρή μέρα είναι μία χρυσή λύρα στην άκρη !!!
Ακόμα  όμως δεν θα ξεχάσω το Δημήτρη από τον Αυλώνα ένα παιδί που όταν ερχότανε στην ομάδα  μας δεν φαινόταν ό,τι ανεχόταν και πολλά.. Κάποια στιγμή  ζήτησε να αλλάξει  φυλακή. Τη μέρα που θα έφευγε με μεταγωγή συναντηθήκαμε στην πύλη.
-Φεύγω μου λέει παππούλη..
-Να ’σαι καλά παιδί μου του είπα ο Θεός μαζί σου. Δεν ήξερα πως να τον χαιρετήσω. Εκείνος έκανε τη πρώτη κίνηση .
Με αγκάλιασε και δάκρυσε.