Tης Βάλιας Περνιδάκη *
Ουγκάντα. Αγαπημένη και ευλογημένη χώρα. Πανεπιστήμιο και σχολείο της ζωής. Μάθημα συνείδησης, μάθημα λογικής, μάθημα ψυχής.
Να ονειρεύεσαι στις μπανανιές, που παίζουνε παιδιά.. Εκεί που χάνονται οι έγνοιες, γιατί είναι όλα αληθινά.. Πότε ήταν η τελευταία φορά, που κοίταξες με ευχαρίστηση τον ήλιο; Που αφέθηκες στην ταπεινή αυτή ζωή, που άφησες πίσω τα αρώματα και τα φρου φρου; Του καθενός η „Οδύσσεια“ και η „Αφρική“ δείχνουν διάπλατα έναν νέο κόσμο γαλήνης ψυχικής. Αρκεί να μπορείς να δεις… Μπορείς να δεις;
Σοφία. με το πιο αγνό και καθαρό γέλιο, που δε θέλει αφορμή. Απόστολε, με το πιο ωραίο χαμόγελο στον κόσμο, κι ας σου λείπουνε τα δόντια. Αγαπημένοι μου φίλοι, μαύροι και λευκοί, πόση δύναμη να με αποδεχτείτε και να με αντέξετε. Να μου μάθετε να σέβομαι έναν άνθρωπο, να αγαπώ έναν άνθρωπο, να φροντίζω έναν άνθρωπο, να συμπονώ έναν άνθρωπο.
Ένα ταξίδι στην Ουγκάντα, μια βουτιά στον εαυτό σου. Μια αποδόμηση των πάντων, μια δεύτερη προσπάθεια οικοδόμησης του εαυτού. Πολλά λυμένα ερωτήματα, περισσότερα αναπάντητα. Γιατί η Ουγκάντα κάνει ερωτήσεις που δεν απαντά. Ανοίγει πεδία, ανοίγει σκέψεις, δεν τις κλείνει. Πλανιέσαι μέσα σε αυτές, μέσα σε αυτούς τους δρόμους.
Μια νέα ζωή, δίχως πολλά πολλά, τί να τα κάνεις άραγε αυτά; Θέλω τη ζωή μου να είναι, σαν μια Ουγκάντα. Ένα σκηνικό άδειο, ένα λιβάδι φτωχό, μόνο με „πλούσιους“ ανθρώπους. Αυτοί ξέρουν να χορεύουν, ξέρουν να ονειρευτούν, μπορούν να σου δείξουνε το δρόμο. Αρκεί να μπορείς να δεις. Θες να τον δεις;
- η Βάλια Περνιδάκη είναι ωυχολόγος και προσέφερε για δεύτερη φορά εθελοντικά τη διακονία της στην 8η αποστολή μας στην Ουγκάντα.Την ευχαριστούμε πολύ.Ο Θεός να την ευλογεί.