Της Ιωάννας Χαβατζόγλου *
Δεν ξέρω αν μπορώ να βάλω αρχή , μέση και τέλος σε αυτά που νιώθω και θέλω να σας μεταφέρω , μα προσπαθήσω . Μας είχε πει ο πατέρας Γεώργιος πέρυσι : ” Όπου υπάρχει εκκλησία να ξέρετε είναι οικογένεια σας , σπίτι σας “. Και ναι !! Όχι απλά μας το είπε , μα νιώσαμε για δεύτερη φορά ότι οι άνθρωποι εκεί , τα αδέρφια μας ίσως να μας περιμένουν , να μας αγαπούν και να μας αγκαλιάζουν περισσότερο και από τις οικογένειες μας. Νιώθω ευγνώμων , ευλογία μα και μια μεγάλη ευθύνη και υποχρέωση που κουβαλάω έχοντας γευστεί , μοιραστεί και ανακαλύψει μαζί τους τόσες στιγμές δείχνοντας μου την πραγματική ευτυχία , στην στάση τους προς το δώρο που έχουμε όλοι μας και ξεχνάμε συνεχώς , την ζωή μας !!! Πάω εκεί να βοηθήσω και να προσφέρω μα τελικά κάθε φορά συνειδητοποιώ πως όλα μου γυρίζουν σαν αντάλλαγμα και επωφελούμαι πνευματικά πολύ περισσότερο . ” Κάνε το καλό και ο Θεός θα στο γυρίσει × 3 μας έλεγε κάποτε η μητέρα μας ” . Και όσο την κορόιδευα , άλλο τόσο , τώρα την πιστεύω (χαχα) !!! Δεν ξέρω τι πρότυπα θαυμασμού και παραδείγματα προς μίμηση είχα στην ζωή μου ή αν είχα ποτέ. Μα αν δεν είναι οι Άγιοι μας , πλέον είναι οι Ουγκαντέζοι μας !! Άνθρωποι που βάζοντας τους ένα παπούτσι ματώνει η πατούσα τους , διότι έχουν μάθει να είναι ξυπόλυτοι. Άνθρωποι που ενώ δεν τρέφονται κάθε μέρα θα τους μοιράσεις ένα πιάτο φαΐ και θα δεις πως θα περιμένουν να πάρουν όλοι ακόμη και εσύ . Θα περιμένουν με ανησυχία στα μάτια τους να δουν αν φτάσει και είναι αρκετό για όλους ακόμη και για εμάς και έπειτα θα αρχίσουν να τρώνε. Άνθρωποι που θα σου πουν ότι προσεύχονται για την Ελλάδα μας τώρα που έχει κρίση , να πάνε όλα καλά. Παιδάκια να περιμένουν σε ουρές υπομονετικά με σταυρωμένα χεράκια και να σε ευγνωμονούν για μία ζελεδένια καραμελίτσα . Που ακόμη και αυτή , αν τα παρατηρούσες , πήγαιναν λιγάκι πιο εκεί και την μοιραζόντουσαν με μικρότερα. Παιδί να μεγαλώνει παιδί. Μωρό να μεγαλώνει μωρό . Με όλη την σημασία που μπορεί να έχει αυτό , καθώς είναι παρατημένα παιδιά χωρίς γονείς τις περισσότερες φορές διότι στην Ουγκάντα τώρα μαθαίνουν και προσπαθούν να κατανοήσουν τον θεσμό της οικογένειας . Άνθρωποι όλων των ηλικιών να βαπτίζονται Χριστιανοί Ορθόδοξοι με όλη τους την ψυχή . Να το θέλουν τοοοοοόσο πολύ … Τον μικρό μου Ταρσίζιο που είχε τέτοια ανυπομονησία να πάρει το βάπτισμα… Δεν θα με πιστέψετε. Μα κι όμως μπαίνοντας στην κολυμπήθρα έκανε μόνος τους “μακροβούτι” τρεις φορές (ίσως αυτό με το λάδι και την νονά που λενε να είναι αλήθεια , χαχα ) . Και έπειτα έπεσε στην αγκαλιά μου . Ή μάλλον εγώ στην δική του . Και σας μιλάω για παιδιά και ανθρώπους που η μόνη τους επαφή με το νερό είναι αυτή από την κοιλιά της μητέρας τους. Ούτε λόγος για μπάνιο , να το πιούν ή πόσο μάλλον να ξέρουν να κολυμπούν… Τι ευλογία έζησα εκείνη την ημέρα , δεν έχω λόγια να σας περιγράψω. Αν δεν είναι πρότυπα μας τουλάχιστον εκείνοι εκεί οι άνθρωποι μας στην μακρινή αλλά και ταυτόχρονα τόσο κοντινή (λέω τόσο κοντινή , γιατί μας αγαπούν τόσο πολύ που είμαι σίγουρη πως κάνουν πιο συχνά προσευχή για εμάς από ότι εμείς για εμάς τους ίδιους) , τότε ποιοι είναι??!! Προσοχή αν τους κοιτάξεις στα μάτια , θα μαγευτείς ! Ξέρετε γιατί ; Γιατί έχουν τα πιο όμορφα μάτια !!! Είναι αγνά , καθαρά και τόσο αθώα … Κοιτάζοντας τους ένιωθα τόσες τύψεις και ενοχές για τις αμαρτίες μου . Βλέμματα και μάτια αγγελικά να νιώθω να με κοιτάζουν με τόση αγάπη που πραγματικά ένιωθα ευτυχία . Χαμόγελα τόσο αληθινά , τόσο μεγάλα … Γέλια , αγκαλιές και χαϊδέματα ψυχής … Δόντια τόσο καθαρά και λευκά χωρίς καν να ξέρουν την ύπαρξη της οδοντόβουρτσας , πόσο μάλλον του οδοντικού νήματος … Χαχα (για όσους με ξέρουν ) !!!!!!! Ίσως να καταφέρετε να βιώσετε ότι εγώ , ίσως και περισσότερα , ίσως και όχι.. Μα να σας πω κάτι ? Ακόμη και αν δεν καταφέρετε αυτό που μου έμαθαν είναι ότι αξίζει να εμπιστευόμαστε τον Θεό μας , να αφεθούμε , να προσευχόμαστε όσο και όπως νιώθουμε και να τα αφήνουμε όλα πάνω του . Όπως κάνουν εκείνοι … Στην Ουγκάντα ένιωσα ελπίδα και ευλογία ! Όσο πιο λίγα υλικά έχουμε τόσο πιο φτασμένοι θα είμαστε πνευματικά. Και για μένα τα λέω μην νομίζετε … Γι’αυτό πιστέψτε με αξίζει να δίνουμε καθημερινά όλο και πιο πολύ αγάπη και καλοσύνη σε όλους, μα σε όλους . Πόσο μάλλον στους ” εχθρούς μας ” γιατί εκεί είναι η ουσία . Και τότε θα έχουμε κάνει μια καλή αρχή , και ίσως αλλάξουν και εμάς , τα βλέμματα μας και τα χαμόγελα μας !!!
- Η Ιωάννα Χαβατζόγλου είναι φοιτήτρια και βοήθησε εθελοντικά για δεύτερη φορά φέτος Αύγουστος 2019 στην 8η αποστολή της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα.Την ευχαριστούμε πολύ.Ο Θεός να την ευλογεί.